Itaipu

Cały świat spogląda na Brazylie oglądając Mistrzostwa w Piłce Nożnej. Uwagę przykuwają nie tylko mecze i stadiony, ale i często pojawiające się w komentarzach piękne plaże.

Copacabana, Leblon, plaże Fortalezy, Salwadoru to te najczęściej wspominane.

Przy tej okazji warto również wspomnieć o innej plaży leżącej naprzeciwko słynnej Copacabana. To plaża Itaipu.

Z niej rozciąga się wspaniały widok na Copacabanę i rzadko kiedy spotkamy na niej turystów. 

Nadaje się do kąpieli zarówno słonecznych jak i oceanicznych. 

To przy tej plaży każdego dnia rano spotkamy miejscowych rybaków i osoby dbające o kondycję fizyczną.

Itaipu to część Niteroi, miasta leżącego po przeciwnej od Rio de Janeiro stronie zatoki Guanabara.

Żeby przyjrzeć się pracy rybaków albo nawet włączyć się w nią, trzeba pojawić się na plaży przed siódmą rano.

Właśnie wtedy małe łodzie wracają z sieciami zastawionymi na nocne połowy.

Do pomocy rybakom może przyłączyć się każdy.

W ten sposób tworzą się długie łańcuchy ludzkich rąk, które siłą własnych mięśni wyciągają sieć.

W podziękowaniu za pomoc można zabrać ze sobą świeżą rybę na śniadanie bądź obiad.

Ryby można też kupić przez kilka kolejnych godzin.

Warto wstać z rana, żeby nie tylko przypatrzeć się pracy rybaków i tym, co uda im się złowić, ale również zadbać o własną kondycję.

Spacery wzdłuż plaży, poranne pływanie, ćwiczenia na morskim piasku to najczęściej spotykane formy dbania o własne ciało.

Im bliżej południa tym więcej innych bywalców plaży Itaipu.

Plażowicze przybywają żeby delektować się wspaniałym słońcem i widokiem.

Stoliki wystawione przez liczne bary zapełniają się ludnością.

Warto wiedzieć, że na brazylijskich plażach stoliki i krzesełka są darmowe.

Wystarczy siąść przy nim i zamówić jedno piwo - które zawsze jest podane zimne i w przystępnej cenie – i można siedzieć w cieniu parasola przez cały dzień.

Ale oczywiście warto spróbować również świeżych ryb, krewetek i innych specyfików plażowej kuchni.

Wieczorem, tak koło 18: 00, plaża wyludnia się i spotyka się na niej tylko zwolenników zachodów słońca, które często są wspaniałe. 

Itaipu to jednak nie tylko plaża.

Przy samym wejściu na plażę znajduje się muzeum, w którym dowiaduje się, że w tym miejscu znaleziono ślady zamieszkania sprzed 8 tysięcy lat.

Widać, że już wtedy Indianie potrafili się delektować wspaniała plażą i widokiem.

Znacznie później od Indian miejsce to docenili Portugalczycy, którzy w 1764 roku wybudowali fort Santa Teresa -właśnie w jego ruinach znajduje się wspomniane muzeum.

Obok historycznych danych jest tam wystawa o współczesnych dziejach miejsca ukazana w fotografiach przedstawiających pracę rybaków.

Nad plażą bieleją wieże kościoła św. Sebastiana.

Ten kościół, którego początki sięgają roku 1716, obecnie jest obsługiwany przez polskich księży.

Z placu przy kościele rozciąga się najładniejszy widok na okolicę i na Copacabanę.

Tutaj też można obserwować małe małpki i liczne ptaki.

Małpki zawsze lubią bawić się i można przyglądać się im godzinami. 

Od dwudziesty lat następuje ciągły rozwój Itaipu.

Związane jest to z rozbudową Rio de Janeiro i poszukiwaniem spokojniejszych i tańszych miejsc do zamieszkania.

Przemierzając ulice Itaipu łatwo dostrzec różnorodność statusu ekonomicznego mieszkańców. 

Odpowiada to rzeczywistości brazylijskiej. 

W Itaipu istnieją  jeszcze dwie inne plaże: Camboinhas i Itaquaciara.

Obydwie położone są przy zamkniętych osiedlach mieszkaniowych. Camboinhas to przedłużenie Itaipu.

Z tej plaży rozciąga się wspaniały widok na Głowę Cukru i Corcovado z posągiem Chrystusa Odkupiciela.

Itaquaciara to jedna z najładniejszych plaż.

Zamknięta z dwóch stron przez skały wychodzi na otwarty ocean.

Nie nadaje się do kąpieli morskich, ale wysoka fala sprawia, że jest rajem dla zwolenników surfingu lub tych, co lubią, patrząc w ocean, rozmyślać nad życiem.