sobota, 27 czerwca 2015

Niepokalanów

Historia powstania bazyliki NMP Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask związana jest nierozerwalnie z osobą franciszkanina Św. Maksymiliana Marii Kolbego.
To on założył tu klasztor, a później ośrodek duszpasterski ze szkołą, warsztatami, drukarnią.



Pierwszy, drewniany budynek kaplicy wraz z celą Św. Maksymiliana jest dziś najstarszym obiektem Niepokalanowa.



Bazylika powstała dopiero po II wojnie światowej, w trudnych latach stalinizmu.



Jej modernistyczna sylwetka jest widoczna z daleka w krajobrazie płaskiej jak stół Równiny Błońskiej.



W 2004 roku otrzymała tytuł Ogólnopolskiego Sanktuarium.



Choć jest to świątynia stosunkowo młoda, przyciąga wielkie rzesze wiernych i turystów z całego świata.



Zaczęło się bardzo skromnie: dwudziestu braci franciszkanów pod przewodnictwem ojca Maksymiliana Kolbego przybyło na to miejsce w 1927 roku.



Przywieźli ze sobą figurkę Matki Bożej i od jej ustawienia zaczęli pracę nad budową jednego z największych ośrodków duszpasterskich w Polsce.



Powstała drewniana kaplica, baraki mieszkalne, baraki mieszczące warsztaty, drukarnię, szkołę.



Z czasem, gdy ośrodek okrzepł zaczęto stawiać budynki murowane.



W 1939 roku poświęcono krzyż na placu budowy dużej świątyni zaprojektowanej przez Zygmunta Gawlika.



II wojna światowa przerwała prace.



Niemcy aresztowali wielu zakonników, wśród nich ojca Maksymiliana.



Założyciel Niepokalanowa trafił do obozu Auschwitz, gdzie oddał swoje życie, za życie innego więźnia skazanego na śmierć głodową.



Ten czyn niezwykłego poświęcenia dla bliźniego stał się podstawą do uznania go za świętego męczennika.



W latach 1948-54 kontynuowano budowę bazyliki.



W roku 1952 (w dwudziestopięciolecie założenia Niepokalanowa) jeszcze pośród rusztowań Prymas Wyszyński odprawił nabożeństwo obiecując przyjechać na konsekrację ukończonej świątyni.



Niestety nie było to możliwe – wkrótce został aresztowany przez władze komunistyczne i przetrzymywany ponad trzy lata w różnych miejscach odosobnienia.



Świątynia w Niepokalanowie (w roku 1980 Jan Paweł II nadał jej tytuł Bazyliki Mniejszej) jest zbudowana w stylu modernistycznym, w układzie trójnawowym z transeptem.



Kasetonowe stropy podparte są kwadratowymi, smukłymi filarami.



Większość rzeźb, zarówno we wnętrzach, jak i na fasadzie została wykonana przez franciszkańskiego artystę, brata Maurycego Kowalewskiego.



Drzwi bazyliki ozdobione zostały brązowymi wizerunkami 24 sanktuariów maryjnych z całego świata.



Na terenie klasztoru znajduje się Muzeum Świętego Maksymiliana, zachowano pierwszą drewnianą kaplicę i surową celę klasztorną świętego.



Dla zwiedzających dostępne są „Panorama Tysiąclecia” – rodzaj ruchomej szopki pokazującej dzieje naszego kraju i najważniejsze postacie z jego historii oraz „Misterium Męki Pańskiej” – spektakl ruchomych  figur i obrazów ukazujących Mękę Pańską.



Bazylika Niepokalanowska leży na Mazowieckim Szlaku Papieskim.