Tradycja chrześcijańska
umiejscawia tu trzy spośród najistotniejszych wydarzeń Nowego Testamentu:
kazanie na Górze, cudowne rozmnożenie chleba i ryb oraz ukazanie się apostołom
zmartwychwstałego Jezusa i przekazanie Piotrowi władzy.
Kościół rozmnożenia chlebów i ryb zbudowany został na skale przy drodze Via
Maris, szlaku łączącym Galileę z Damaszkiem. Pierwszy kościół powstał w tym
miejscu ponoć ok. 350 roku, a fundatorem był niejaki Józef z Tyberiady, ale
dopiero ten zbudowany w roku 450 w stylu bizantyjskim był trwałym zaznaczeniem
dokonanego tu dzieła. Skała, na której odbył się cud, została obrobiona,
zmniejszona i położona pod ołtarzem nowego kościoła.
Z biegiem czasu podłoga
kościoła została pokryta mozaiką, jedną z najpiękniejszych jaką można spotkać w
Ziemi Świętej! Mozaiki przedstawiają faunę i florę wodną doliny Nilu oraz
nilometr (kamienny słup, który stał zanurzony w wodzie Nilu, z zaznaczonymi
znakami poziomu wody). Wpływy egipskie znalazły się tu zapewne za przyczyną
ówczesnego patriarchy Jerozolimy Martyriosa, który sprawował pieczę nad
kościołem, a który część swojego życia spędził w Egipcie i zapożyczył stamtąd
wiele elementów wystroju wnętrz.
Jego imię wspomniane jest nawet na mozaice w
języku greckim. Kamyczki mozaiki mają wielkość średnio 8x8 mm. Zniszczone bądź
zagubione uzupełniono współcześnie kamyczkami o tej samej wielkości.
Zniszczenia świątyni dokonali w roku 614 Persowie podbijając Ziemię Świętą. Niszczyli wszystko, co było związane z religią judaistyczną i chrześcijańską (prócz Bazyliki w Betlejem).
Zniszczenia świątyni dokonali w roku 614 Persowie podbijając Ziemię Świętą. Niszczyli wszystko, co było związane z religią judaistyczną i chrześcijańską (prócz Bazyliki w Betlejem).
Stąd też przez prawie 1300 lat świątynia
bizantyjska w Tabgha leżała w gruzach. Dopiero w 1932 prowadząc prace
wykopaliskowe, niemieccy archeolodzy – Mader i Schneider – odkryli ruiny
świątyni i większość starej mozaiki. Na starych fundamentach wybudowano w roku
1982 nowy kościół. W Izraelu to jedyny przypadek, by odbudować współcześnie
świątynię dokładnie na odkopanych fundamentach! Kawałek starego muru z bazaltu
widać we wnętrzu świątyni.
Ziemia i kościół tam stojący należą do niemieckiego towarzystwa Der
deutsche Verein vom heligen Land. Kościół obsługują niemieccy zakonnicy
benedyktyńscy. Wejście do kościoła poprzedza ładnie urządzone atrium. W nim znajduje się
baptysterium i zbiornik wody, w którym obecnie pływają ryby św. Piotra czyli
tilapie. Obok, z lewej strony znajduje się kościelny sklepik z pamiątkami.
Dalej znajduje się narteks.
Wchodząc do nawy głównej dostrzegam najpierw dwa rzędy
kolumn zakończonych głowicami korynckimi. Kościół tworzą: nawa główna, dwie
nawy boczne, mały transept i absyda bez okien. W całym w kościele są małe okna,
bez witraży. Promienie słońca przechodzą tu przez szyby niezmienione.
Wewnątrz jest dość jasno. Na ścianach nie ma ani jednego obrazu. Na drewnianych postumentach
znajdują się tylko cztery, równej wielkości, nowe ikony. Dwie ikony po lewej
stronie, patrząc w stronę absydy przedstawiają Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz
Jezusa. Z przeciwnej strony, dwóch budowniczych kościołów tj. Józefa z
Tyberiady i Martyriosa.
W absydzie znajduje się mały krzyż. Przed ołtarzem zwraca
uwagę słynna mozaika pochodząca z pierwszego kościoła, przedstawiająca dwie
ryby i kosz z chlebem. Pod sama mensą ołtarza znajduje się odsłonięty głaz, na
którym wg Eterii (wykształconej pątniczki chrześcijańskiej, która nawiedziła
Ziemię Świętą pod koniec IV wieku i opisała to, co widziała) Chrystus miał
rozmnożyć chleb.
To odsłonięta część zachowanych fragmentów mozaiki ze starego
kościoła i posadzek z V i VI wieku. Ciekawy jest symbol jaki przedstawia:
cztery chleby w koszu i dwie ryby. Zgodnie z Pismem Chrystus rozmnożył 5
chlebów i 2 ryby. Gdzie więc brakujący piąty bochenek chleba? Interpretacja
mozaiki jest jednoznaczna. Cud rozmnożenia chleba nie był po prostu
demonstracją czarodziejskich umiejętności Jezusa, był znakiem, który winien być
zrozumiany jako zapowiedź czegoś większego – cudu Eucharystii.
Piąty chleb jest
symbolizowany jako chleb eucharystyczny, obecny na ołtarzu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz