Stephansdom

Stephansdom, Katedra św. Szczepana w Wiedniu znajduje się przy Stephenplatz w najstarszej części miasta.

Górująca nad morzem dachów wieża Katedry Św. Szczepana jest charakterystycznym elementem krajobrazu miasta.

Symbol Wiednia i najsłynniejsza budowla Austrii to architektoniczne arcydzieło, kryjące w swym wnętrzu liczne dzieła sztuki.

Charakterystycznym elementem świątyni jest Sϋdturm, wieża 137–metrowa, którą widać w całym mieście.

Wiedeńczycy żartobliwie nazywają ją „Stiffl” zdrobnieniem imienia Stefan, z niej rozciąga się widok na całą stolicę.

Jej budowa, rozpoczęła się za panowania księcia Rudolfa IV w 1359 roku.

Dwie Wieże Pogańskie Heidedtϋrme po bokach, spadzisty dach kryty glazurowanymi dachówkami, odrestaurowany po pożarze w 1945 roku łączy kilka różnych stylów architektonicznych.

Głównym elementem części zachodniej jest Brama Olbrzymów Riesentor, późnoromański portal ozdobiony rzeźbami.

Od strony północnej i południowej znajdują się brama Bischofstor – Biskupia i od południa brama Singertor – Śpiewaków.

Przy tych bramach znajdują się posągi Habsburgów, fundatorów tej katedry.

Wieża północna Adlerturm, nazwano Orlą, znajduje się tam największy dzwon Pummerin w Austrii.

We wnętrzu katedry są liczne dzieła sztuki zdobiące prezbiterium, ołtarz czy w nawą główną.

W katakumbach znajdują się  zbudowana za panowania Rudolfa IV krypta książęca w której znajdują się urny Habsburgów.

Wnętrze katedry, z wysokimi kolumnami jest oparte na planie łacińskiego krzyża z trzema nawami.

Stephansdom wydaje się gotycką budowlą ale znajdują się tam dodatki z XVII wieku.

Największą atrakcją jest kazalnica po lewej stronie nawy głównej mistrza Antona Pilgrama.

Początki katedry sięgają roku 1147, kiedy to poświęcono pierwszy kościół wybudowany w stylu romańskim.

Rok ten jest uznawany za rok powstania katedry.

W XIII wieku kościół został powiększony o drugą romańską budowlę.

Z tego okresu zachowała się między innymi tzw. Brama Olbrzymów (Riesentor - główne wejście do świątyni), znajdująca się w zachodniej fasadzie katedry.

W 1359 roku położenie kamienia węgielnego pod południową wieżę rozpoczęło rozbudowę kościoła w stylu gotyckim.

Dzisiaj katedra mierząca łącznie 107 m długości i 34 m szerokości jest uważana za jedną z najważniejszych budowli dojrzałego i późnego gotyku środkowej Europy.

"Steffl" - jak nazywają katedrę wiedeńczycy, wyróżnia się potężnym spadzistym dachem zdobionym wzorem z kolorowych dachówek i samotnie stojącą gotycką wieżą południową.

W swoim wnętrzu katedra kryje szereg dzieł sztuki, takich jak grobowiec cesarza Fryderyka III, bogato zdobiona późnogotycka kazalnica, gotycki ołtarz skrzydłowy z 1447 roku ("Ołtarz z Wiener Neustadt") oraz grobowiec księcia Eugeniusza Sabaudzkiego (1754).

Ogromne wrażenie robi także bogata plastyczna ornamentyka, zdobiąca filary we wnętrzu i na zewnątrz kościoła.

Katedra Św. Szczepana jest symbolem Wiednia, a największy dzwon katedry - Pummerin - jego głosem.

Jest zawieszony w wieży północnej i waży ponad 21 ton.

Można go usłyszeć w najważniejsze święta kościelne i przy specjalnych okazjach, jak na przykład wybór papieża.

Oczywiście także o północy w sylwestra, gdy na ulicach wokół katedry wiedeńczycy, tańcząc walca, witają Nowy Rok.