Pałac Inwalidów

Pałac Inwalidów jest piękny i imponujący.

Mieści się w nim między innymi Muzeum Armii oraz mauzoleum Napoleona (o tym pisałem w styczniu) i można tutaj naprawdę świetnie spędzić czas (zwłaszcza, gdy interesują nas sprawy wojskowości i historia).

W 1670 roku Ludwik XIV zlecił zbudowanie wielkiego pałacu, w którym mogliby znaleźć schronienie francuscy weterani wojenni, w tym kalecy i bezdomni żyjący z jałmużny.

Na porządne zwiedzanie całego kompleksu należy poświęcić jeden dzień.

Samo Muzeum Armii zajmie dużo czasu, a poza nim możemy zobaczyć i inne ciekawe miejsca.

 Poza tym mamy do dyspozycji dużo terenów zielonych z pięknymi rabatami kwiatowymi, gdzie możemy odpoczywać. 

Cały kompleks Hotelu Inwalidów jest bardzo duży, robi wrażenie - a tym, co, jak ja, z historią są na bakier, pozwala spotkać się z historią prawdziwą, podaną w ciekawej formie.

Les Invalides, zwany po polsku Pałacem Inwalidów, jest usytuowany w 7 dzielnicy Paryża, w sąsiedztwie mostu Aleksandra III.

Głównym projektantem kompleksu został Liberal Bruant. Prace budowlane trwały kilka lat.

W 1676 r. obiekt posiadał już wspaniałą fasadę od strony Sekwany, a także 15 dziedzińców, z których największy – tzw. dziedziniec honorowy – przeznaczony był na uroczyste parady wojskowe.

W 1679 r. kolejny architekt, Jules Hardouin Mansart wzniósł Église Saint – Louis des Invalides (Kościół św. Ludwika), przeznaczony specjalnie dla weteranów.

Z początkiem lat 80-tych XVII w. Ludwik XIV nakazał Mansartowi wznieść prywatną kaplicę królewską, dziś znaną jako Église du Dôme.

Budowla została ukończona w 1706 r. i miała stanowić miejsce spoczynku Ludwika XIV i jego rodziny.

Jej cechą charakterystyczną jest pozłacana kopuła, która, gdy patrzy się na Les Invalides od strony północnej, całkowicie dominuje fasadę Bruant’a.

Kompleks Les Invalides spełniał funkcję przytułku do końca XIX w.

W 1905 r. założone tu zostało Muzeum Armii - dziś jest to jedna z największych tego typu placówek na świecie, prezentująca militaria od czasów starożytnych po te najnowsze.

Ekspozycja ilustruje dzieje wojskowości od starożytności do II wojny światowej, prezentuje okazy broni, zbroje i mundury, nie tylko zresztą francuskie: prezentowany jest m.in. strój wojenny cesarza Chin, zbroje samurajów, tarcza węgierskiego króla Macieja Korwina.

W muzeum obejrzeć można też bogate zbiory malarstwa batalistycznego, jak również kolekcję sztandarów francuskich z różnych epok.

Kolekcję muzeum uzupełniają zdobyczne armaty z XVII-XIX w., w tym bateria osiemnastu dział pruskich, zdobytych przez Napoleona w 1805 r., oraz dwa czołgi niemieckie, zdobyte w 1944 r., wystawione w pałacowych ogrodach od strony Esplanady.

Na terenie Les Invalides mieści się również Musée des Plans – Reliefs (Muzeum Modeli Militarnych), Musée d’Histoire Contemporaine (Muzeum Historii Współczesnej) a także Muzeum Orderu Wyzwolenia, przyznawanego bohaterom II wojny światowej.

Pałac Inwalidów to gigantyczne założenie urbanistyczne (390 na 450 m). Jest jednym z najbardziej charakterystycznych punktów centrum Paryża.

Budynek jest ogromny (sama fasada północna ma prawie 200 m długości), utrzymany w stylu klasycystycznym, nawiązującym do budowli rzymskich.

W środku fasady umieszczono monumentalny portal, zwieńczony półkolistym frontonem.

W tympanonie znalazł się posąg Ludwika XIV, autorstwa Pierre Carteliera z 1816 r. (na miejscu wcześniejszego dzieła Guillaume'a Coustou).

Na dziedzińcu wewnętrznym wg projektu architekta Julesa Hardouin-Mansarta wybudowany został kościół pałacowy pod wezwaniem Św. Ludwika, do tradycji którego świadomie nawiązywał Król-Słońce.

Kościół o kształcie bazyliki również miał charakter surowy, niemal bez dekoracji, również dostosowny dla kombatantów. Charakter taki zachował do dziś.

Pochowanych jest tu wielu generałów armii francuskiej, a jedyną ozdobą wnętrza są historyczne sztandary, zdobyte w różnych epokach przez wojsko francuskie. 

Rozbudowę kompleksu Jules Hardouin-Mansart kontynuował w latach 1679-1706 wznosząc jeden z najbardziej znanych kościołów Paryża - Église du Dôme des Invalides, połączony z kościołem Św. Ludwika.

Ogrom budowli podkreślają jeszcze: przylegający doń od północy ogród, Plac Inwalidów i ciągnąca się aż do Sekwany rozległa aleja (prawie pół kilometra długości i 250 m szerokości) - utworzona w latach 1704-1720 przez szwagra Mansarta - Roberta de Cotte Esplanada Inwalidów.

Dziedziniec wewnętrzny pałacu (Cour d'Honneur) w dalszym ciągu wykorzystywany jest na musztry paradne i uroczystości, związane z nadawaniem odznaczeń - m.in. Legii Honorowej.

Na jego południowej flance umieszczony jest pomnik Napoleona jako Małego Kaprala - wykonany w 1833 r. przez Emila Seurre'a, niegdyś zdobiący kolumnę na Placu Vendôme.

Pałac Inwalidów nadal pełni funkcję rezydencji, szpitala i schroniska dla weteranów wojennych, choć stale przebywa tu maksymalnie ok. 200 kombatantów (po otwarciu liczba pensjonariuszy przekraczała 6.000).