Cabo Espichel to malowniczy przylądek Portugalii,
położony około 10 km od Sesimbry.
Tym, co przyciąga tu wielu turystów, jest
dawne Sanktuarium Nossa Senhora do Cabo Espichel.
Tuż za sanktuarium, na skraju urwiska znajduje się mała, śnieżnobiała kapliczka Senhor de Bomfim.
Całość położona jest na skraju niebezpiecznie wysokiego klifu.
Sanktuarium Nossa Senhora do Cabo Espichel (znany również, jako Santuário de Nossa Senhora da Pedra Mua) już od XIII wieku stanowiło cel licznych pielgrzymek.
W bezpośrednim sąsiedztwie sanktuarium znajduje się czynna latarnia morska.
Żeby zobaczyć z bliska latarnię morską, należy zjechać z asfaltu i przejechać kilkaset metrów drogą szutrową.
Latarnia działa, jednak niestety nie można jej zwiedzać.
Warto tu przybyć przede wszystkim ze względu na jego urok oraz malowniczość terenów, które go otaczają.
Jest to małe i ciekawe sanktuarium, które warto odwiedzić – sczególnie, że znajduje się tak blisko stolicy Portugalii.
Przylątek Espichel, który leży ok 30 km od centrum Lizbony, wyróżnia się na tle całego Niebieskiej Wybrzeża, jak czasami nazywany jest pas wybrzeża Portugalii, gdzie leży Sesimbra z przylądkiem Espichel, czyli Cabo Espichel.
Pierwotnie, ponad 600 lat temu, było to miejsca obronne, lecz w czasach pokoju i bezpieczeństwa dla Portugalii tereny leżące na przylądku zostały przekształcone w miejsce kultu – Santuário de Nossa Senhora do Cabo Espichel, co znaczy w wolnym tłumaczeniu Sanktuarium Naszej Pani z Przylądka Espichel.
Centralnym punktem sanktuarium w Sesimbrze jest kościół Igreja de Nossa Senhora do Cabo jest oflankowany przez królewskie zabudowania z XVIII wieku, które miały zapewniać schronienie dla pielgrzymów pielgrzymujących do tego sanktuarium z całej Portugalii.
Sam kościół został wybudowany w roku 1701, a jego architektem był Portugalczyk João Antunes, a w niektórych źródłach podaje się również architekta Francisco Tinoco da Silva.
Wnętrze kościoła Nossa Senhora do Cabo w Sesimbrze na Cabo Espichel prezentuje styl barokowy, przy czym szczególnie cenny jest ołtarz zawierający przedstawienie Nossa Senhora do Cabo stworzona przez malarza Lourenço da Cunha w roku 1740.
W zakrystii znajdują się XVI-wieczne rzeźby przedstawiające św. Jakuba i św. Antoniego.
Kilkanaście metrów od kościoła znajduje się mała kaplica Ermida da Memória pochodzące z XV wieku, która stanowi jeden z pierwszych obiektów całego sanktuarium, a jednocześnie jeden z najstarszych.
Jej wnętrze jest pokryte XVIII-wiecznym przedstawieniem legendy o Matce Boskiej z Przylądka Espichel, która miała objawić się w tym miejscu w roku 1410.
Inne obiekty wchodzące w skład sanktuarium w Sesimbrze to kamienny krzyż, Dom Wody (Casa da Água) z 1770 roku oraz akwedukt, który doprowadzał wodę do sanktuarium (Aqueduto no Cabo Espichel) o długości 2,5 km.
Tuż za sanktuarium, na skraju urwiska znajduje się mała, śnieżnobiała kapliczka Senhor de Bomfim.
Całość położona jest na skraju niebezpiecznie wysokiego klifu.
Sanktuarium Nossa Senhora do Cabo Espichel (znany również, jako Santuário de Nossa Senhora da Pedra Mua) już od XIII wieku stanowiło cel licznych pielgrzymek.
W bezpośrednim sąsiedztwie sanktuarium znajduje się czynna latarnia morska.
Żeby zobaczyć z bliska latarnię morską, należy zjechać z asfaltu i przejechać kilkaset metrów drogą szutrową.
Latarnia działa, jednak niestety nie można jej zwiedzać.
Warto tu przybyć przede wszystkim ze względu na jego urok oraz malowniczość terenów, które go otaczają.
Jest to małe i ciekawe sanktuarium, które warto odwiedzić – sczególnie, że znajduje się tak blisko stolicy Portugalii.
Przylątek Espichel, który leży ok 30 km od centrum Lizbony, wyróżnia się na tle całego Niebieskiej Wybrzeża, jak czasami nazywany jest pas wybrzeża Portugalii, gdzie leży Sesimbra z przylądkiem Espichel, czyli Cabo Espichel.
Pierwotnie, ponad 600 lat temu, było to miejsca obronne, lecz w czasach pokoju i bezpieczeństwa dla Portugalii tereny leżące na przylądku zostały przekształcone w miejsce kultu – Santuário de Nossa Senhora do Cabo Espichel, co znaczy w wolnym tłumaczeniu Sanktuarium Naszej Pani z Przylądka Espichel.
Centralnym punktem sanktuarium w Sesimbrze jest kościół Igreja de Nossa Senhora do Cabo jest oflankowany przez królewskie zabudowania z XVIII wieku, które miały zapewniać schronienie dla pielgrzymów pielgrzymujących do tego sanktuarium z całej Portugalii.
Sam kościół został wybudowany w roku 1701, a jego architektem był Portugalczyk João Antunes, a w niektórych źródłach podaje się również architekta Francisco Tinoco da Silva.
Wnętrze kościoła Nossa Senhora do Cabo w Sesimbrze na Cabo Espichel prezentuje styl barokowy, przy czym szczególnie cenny jest ołtarz zawierający przedstawienie Nossa Senhora do Cabo stworzona przez malarza Lourenço da Cunha w roku 1740.
W zakrystii znajdują się XVI-wieczne rzeźby przedstawiające św. Jakuba i św. Antoniego.
Kilkanaście metrów od kościoła znajduje się mała kaplica Ermida da Memória pochodzące z XV wieku, która stanowi jeden z pierwszych obiektów całego sanktuarium, a jednocześnie jeden z najstarszych.
Jej wnętrze jest pokryte XVIII-wiecznym przedstawieniem legendy o Matce Boskiej z Przylądka Espichel, która miała objawić się w tym miejscu w roku 1410.
Inne obiekty wchodzące w skład sanktuarium w Sesimbrze to kamienny krzyż, Dom Wody (Casa da Água) z 1770 roku oraz akwedukt, który doprowadzał wodę do sanktuarium (Aqueduto no Cabo Espichel) o długości 2,5 km.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz