Ogrody Tuileries

Paryż zachwyca zielenią.

Szerokie ulice, piękne aleje i szereg większych lub mniejszych parków oferują wytchnienie i cień dla spacerujących i szukających chwili odpoczynku w codziennym zabieganiu. 

W samym sercu Paryża, w pierwszym okręgu na prawym brzegu Sekwany, znajdują się największe i najstarsze Ogrody Tuileries.

Położone między Place de la Concorde i Muzeum w Luwrze zajmują powierzchnię 28 ha. Ich historia jest długa i burzliwa.

Założone zostały z polecenia Katarzyny Medycejskiej jako część pałacu Tuileries. Miały przypominać ukochaną Toskanię.

W 1573 r. Katarzyna Medycejska wydała w nich wielki festyn na cześć polskich posłów, przybyłych do Paryża, by ofiarować polską koronę Henrykowi Walezemu. 

Ogrody Tuileries otaczały Pałac Tuileries (Palais des Tuileries) – dawną rezydencję królów Francji. Zostały zaprojektowane w stylu włoskim.

Ozdobione są licznymi elementami dekoracyjnymi zwanymi “fabriques”, takimi jak fragmenty antycznych ruin, urocze kapliczki, wiatraczki.

Największą sławę zyskała grota ozdobiona przez znakomitego ceramika epoki renesansu Bernarda Palinsy (wiele z jego prac jest wystawionych w Luwrze).

Obecną postać ogrody Tuileries uzyskały za panowania Ludwika XIV (Króla Słońce), który powierzył Colbertowi zadanie upiększenia miasta.

Zadanie przeprojektowania ogrodów Tuileries zostało zlecone André Le Notre. Powstały szerokie i długie aleje oraz tarasy wzdłuż Sekwany.

Kiedy znajdziemy się w centralnej osi ogrodów, aleja doprowadzi nas przez Pola Elizejskie do Łuku Triumfalnego i do dzielnicy La Defense.

Przebudowano także pałac Tuileries w celu zharmonizowania go z ogrodem. Przy wejściu do Ogrodu Tuileries znajduje się pomnik André Le Notre najsłynniejszego pejzażysty-architekta francuskiego.

Jest on również autorem projektu Pól Elizejskich wytyczonych z myślą o przedłużeniu perspektywy Tuileries.

Andre Le Notre wytyczył centralną alejkę w kierunku pałacu, na której wschodnim końcu znajduje się okrągły staw, a na zachodnim staw ośmiokątny.

Zostały również ustawione liczne marmurowe pomniki. To właśnie tu naczelny ogrodnik króla Słonce stworzył pierwszy ogród w stylu francuskim (którego szczytowym osiągnięciem są Ogrody Wersalskie).

W czasie Rewolucji ogród był świadkiem historycznych wydarzeń, takich jak zdobycie Tuileries - 10 sierpnia 1792, grupa rewolucjonistów, pod dowództwem polskiego oficera Klaudiusza Łazowskiego zdobyła pałac i wymordowała blisko 700 gwardzistów.

Król z rodziną ocalał, bo uciekł do nie zajętych ogrodów. Wkrótce potem został jednak aresztowany i stracony na gilotynie.

Pałac Tuileries został spalony w czasie Komuny Paryskiej przez komunardów. Republikański rząd nie uważał za stosowne odbudowanie zniszczonego pałacu. 

Pałac Tuileries tworzył zespół z Luwrem, zamykając zachodnie końce skrzydeł Luwru w czworobok. Za panowania Henryka IV oba pałace były połączone galerią biegnąca wzdłuż Sekwany.

Ogród francuski z XVII wieku to spadkobierca ogrodu włoskiego z okresu Renesansu. Utworzony na planie geometrycznym, z zachowaniem symetrii, z szerokimi perspektywami, prostopadle wyznaczonymi alejkami.

Przyroda zostaje tu podporządkowana woli człowieka, a dokładnie ręce ogrodnika - pejzażysty.

Wszystko ma współgrać: posągi, jeziorka, zbiorniki wodne, kanały, fontanny są tak wkomponowane w pejzaż, by tworzyć harmonijną całość.

Ogród francuski symbolizuje triumf porządku. Ogrody Tuileries zostały przerobione w latach 1990 celem odtworzenia kształtu, jaki nadal im Le Notre.

Chodziło o jak najwierniejsze zrekonstruowanie kompleksu historycznego, jaki stanowił Luwr - Tuileries. W 2005 roku cały park wcielono oficjalnie do Muzeum Luwru. 

Spacerujący po Ogrodach mogą odnieść wrażenie, że to namiastka Luwru. Co krok możemy podziwiać zbiory rzeźb przedstawiające starożytne i mitologiczne postaci.

Osiemnasto- i dziewiętnastowieczne, ale także, co jest zdecydowanie bardziej nietypowe, rzeźby współczesne. 

Ważnym i jednym z najpiękniejszych elementów tworzących romantyczny klimat Ogrodów jest woda. Jest to miejsce gdzie gromadzą się znaczne ilości przeróżnego ptactwa. To dla nich cenne źródła w czasie upalnego lata...

W parku możemy podziwiać około 2800 drzew, których znaczna ilość pamięta czasy Andre Le Notre. Ogrodowi, uroku dodają liczne klomby kwiatowe i polany trawnikowe.

Wzdłuż alejek rozstawiono ławki, zaś krzesełka dostępne są prawie wszędzie. Dzisiaj jest to ogród publiczny, do którego wstęp jest wolny.

Ogród Tuileries jest miejscem gdzie można fantastycznie odpocząć. Wcale nie dziwi fakt, że przychodzi tutaj wielu turystów, a przede wszystkim paryżan... 

Nazwa Tuileries wywodzi się od wytwórni dachówek (tuiles - stąd nazwa), które znajdowały się tam w średniowieczu.