niedziela, 15 kwietnia 2018

Wynalazki Leonarda da Vinci


Co mają ze sobą wspólnego czołg, auta i roboty obdarzone sztuczną inteligencją?
Wszystkie te wynalazki 600 lat temu projektował Leonardo da Vinci!



Wsporniki, dźwignie, śruby i zębatki.



Maszyny latające, roboty, konstrukcje napędzane wodą, katapulty, maszyny oblężnicze – wszystkie te wynalazki powstawały w głowie autora słynnej „Mona Lisy”.



Leonardo da Vinci, jeden z największych geniuszy wszech czasów, oprócz dzieł malarskich zostawił po sobie mnóstwo projektów technicznych.



W 1965 roku w Bibliotece Narodowej w Madrycie odkryte zostały dwa manuskrypty.



Zapisane ręką mistrza siedemset stron, pełne nieznanych do tej pory projektów technicznych i notatek, dotyczyło architektury, geometrii, mechaniki i kartografii.



Żył w latach 1452-1519. Włoski malarz i teoretyk sztuki, rzeźbiarz, architekt, uczony i myśliciel epoki renesansu, wszechstronny i genialny artysta.



Urodził się wiosną 1452 roku w miasteczku Vinci, niedaleko Florencji.



Był synem notariusza i wiejskiej dziewczyny Katarzyny.



Był bardzo wszechstronnym inżynierem. Dokumentował, badał i ulepszał już istniejące maszyny.



Wynalazł także wiele nowych. Wymyślił także i zaprojektował maszyny, których nie można było w jego czasach zbudować ze względu na brak dostępnych materiałów.



Był twórcą inżynierii wojennej, wynalazcą stożkowych kul strzelniczych, planował przebijanie gór tunelami, łączenie rzek za pomocą kanałów, od niego wyszło prawo grawitacji i tarcia, on odkrył parę jako motor żeglugi.



Interesowało go przyciąganie magnetyczne i anatomia człowieka.



Zaprojektował armatę odtylcową, taczki, pas do pływania, zegar, zajmował się również materiałami wybuchowymi.



Pracował również nad skonstruowaniem maszyn do latania i kombinezonem dla nurka.



Jednym z największych talentów Leonarda jako inżyniera, była jego zdolność obserwacji.



Na przykład, kiedy projektował machiny latające, studiował budowę ptaków i ich sposób latania.



Pośród narzędzi, które Leonardo ulepszył, znajdują się kusza i pistolet.



Podjął ideę kuszy i skonstruował nietypową katapultę (ogromną kuszę, która mogła miotać całe pnie i skały).



Wymyślił połączenie kilku pistoletów w jeden, dla zminimalizowania czasu między kolejnymi strzałami z broni.



Wymyślił wiele ważnych urządzeń, wliczając w to pompę odśrodkową, łożysko kulkowe i przekładnię ślimakową (wynalazek ten przypisano później Henry'emu Hindleyowi który ponownie wynalazł identyczną przekładnię w 1740 roku) - do dzisiaj te wynalazki są obecne we współczesnych maszynach.



Zaprojektował wiele maszyn, które nie mogły zostać zbudowane w jego czasach ze względu na niedostępność materiałów.



Nazywa się go ojcem aeroplanu, śmigłowca, spadochronu, łodzi podwodnej, samochodu i roweru.



Większość tych wynalazków nie mogła być zrealizowana w jego czasach.



Jednym z najsławniejszych jego pomysłów był tzw. mięśniolot (z poruszanymi jak u ptaka skrzydłami).



Inne jego pomysły to czołg - pomysł był dobry, ale zaprojektowany został jako napędzany ludzkimi mięśniami, co zważywszy na wagę i wąskie koła byłoby bardzo trudne.



Jego kreatywność była ogromna i wykraczała daleko poza jego epokę - niektóre z jego projektów zostały zbudowane dopiero po 400 latach.




Sam próbował zrealizować każdą rzecz, którą podpowiedział mu jego geniusz.



Cenne szkice i notatki, zapisywane jego ciekawym pismem człowieka leworęcznego, które trzeba odczytywać w lustrze, pozostały nieznane przez wieki.



Dopiero w ubiegłym stuleciu zostały odkryte, odczytane i opublikowane.



Był muzykiem, pisarzem, badaczem, architektem - projekty architektoniczne (model kopuły katedry, plany pałacu), optykiem wreszcie malarzem.



Jako malarza interesował  go głównie naturalny wygląd rzeczy, ruch, ekspresja (studia twarzy), światłocień, perspektywa linearna, barwna i powietrzna.



W jego twórczości doniosłą rolę odgrywał rysunek, służący do ustalenia poszczególnych etapów pracy artystycznej, której ostateczny cel był pozaartystyczny, badawczy.



Gdy wynik badań naukowych zarysował się dostatecznie, dzieło sztuki zazwyczaj przestawało go interesować (stąd tak częste niewykańczanie obrazów).



W czasie pierwszego pobytu w Mediolanie Leonardo da Vinci podjął systematyczne studia w dziedzinie anatomii, botaniki, matematyki, optyki i mechaniki.



Powstały wówczas główne części traktatu o malarstwie, architekturze i anatomii, optyce i mechanice.



W drugim okresie florenckim kontynuował prace naukowe i zbierał materiały do traktatu o pierwotnych siłach natury, obejmującego całą kosmologię.



To jego dzieła malarskie uczyniły go sławnym. Należą do nich "Madonna wśród skał", "Ostatnia wieczerza" oraz "Dama z łasiczką" (ta ostatnia obecnie w Muzeum Czartoryskich w Krakowie).



W roku 1501 namalował słynny obraz  "Mona Lisa" - portret kobiety o tajemniczym uśmiechu uwiecznionej na przymglonym tle skał i strumieni (jest to prawdopodobnie Mona Lisa Cherardini), czas uczynił z tej podobizny coś więcej niż portret, uczynił z niej symbol kobiecości.



Dzieło to było bardzo drogie Leonardowi, który jednak, choć z żalem, sprzedał je królowi Francji.



W roku 1516 wyjechał do Francji zaproszony przez Franciszka I. Zmarł w Amboise.



Okazało się, że niektóre z jego projektów, niemożliwe do realizacji wówczas, zapaleńcy z powodzeniem wdrażają dzisiaj.

Brak komentarzy: