Muzeum Powstania Warszawskiego

Muzeum Powstania Warszawskiego otwarto w sześćdziesiątą rocznicę wybuchu Powstania.

Mieści się w dawnej elektrowni tramwajowej, zabytku architektury przemysłowej z początku XX w., u zbiegu ulic Przyokopowej i Grzybowskiej na Woli.

Do Muzeum Powstania Warszawskiego nie można tak po prostu wejść z ulicy, z ciekawości, co zastanie się w środku. Nie można też traktować tego muzeum, jak każdego innego muzeum, do którego zaglądamy w biegu zwiedzając dowolne polskie miasto.

Wizytę w Muzeum Powstania Warszawskiego po prostu się przeżywa, a by to było możliwe, trzeba poświęcić czas i odpowiednio się nastawić.

W niepowtarzalny sposób zaprojektowana ekspozycja muzealna oddziałuje obrazem, światłem i dźwiękiem.

Aranżacja wnętrza i wykorzystanie efektów multimedialnych przybliżają powstańczą rzeczywistość.

Głównymi elementami wystawy są zdjęcia w wielkich formatach, monitory i komputery.

Wytyczona trasa przedstawia chronologię wydarzeń i prowadzi przez poszczególne sale tematyczne.

Zwiedzający poruszają się w scenerii sprzed sześćdziesięciu lat, chodzą po granitowym bruku wśród gruzów niszczonej Stolicy.

Sercem Muzeum jest stalowy monument, przechodzący przez wszystkie kondygnacje budynku.

Na jego ścianach wyryte jest kalendarium Powstania, a dobiegające z niego brzmienie bijącego serca symbolizuje życie Warszawy w roku czterdziestym czwartym.

Na parterze przedstawiono czas okupacji i sam wybuch Powstania – godzinę „W”.

W oddzielnym pomieszczeniu eksponowane są maszyny drukarskie z lat czterdziestych - wszystkie są sprawne i drukują m.in. historyczne obwieszczenie z 3 sierpnia 1944 roku, „Biuletyn Informacyjny” oraz ulotki okolicznościowe.

Na drugi poziom ekspozycji można wjechać windą, na której umieszczona została kolekcja powstańczych opasek.

Na antresoli zaprezentowano walki w sierpniu i życie codzienne w powstańczej Warszawie.

W kinie Palladium wyświetlane są trzy powstańcze kroniki filmowe Biura Informacji i Propagandy AK, pokazywane w czasie Powstania.

Na trasie zwiedzania znajduje się aranżacja kanału, gdzie identyfikacji z powstańcami służy odpowiednia scenografia, efekty wizualne i dźwiękowe. Kanał i schody prowadzą na piętro.

Ten fragment ekspozycji pokazuje upadek Powstania i następujące po nim wydarzenia – powstanie i działalność PKWN, decyzje Wielkiej Trójki, kapitulację i exodus ludności Warszawy.

Wyróżnioną częścią jest Miejsce Pamięci, w którym znajdują się powstańcze mogiły.

Odrębne pomieszczenia stanowią sale: „Radiostacje i łączność”, „Poczta Polowa”. W trzech sekwencjach odgłosom walki towarzyszą autentyczne komunikaty radiostacji "Błyskawica", popularne pieśni i modlitwa powstańczej Warszawy.

Monumentu trzeba dotykać, przykładać ucho do jego powierzchni - w każdej dziurze po kuli rozlegają się dźwięki i melodie kolejnych dni Powstania Warszawskiego, wciągające nas w atmosferę tamtych dni.

Centralnym punktem drugiej części ekspozycji w hali z Liberatorem, jest replika samolotu Liberator B-24J w skali 1:1. Dopełnia ją część poświęcona alianckim zrzutom.

W hali prezentowane są również wystawy czasowe, odbywają się konferencje, spotkania promocyjne, itp.

W jej podziemiach znajduje się sala „Niemcy”, przedstawiająca Powstanie widziane oczami tych, przeciwko którym wybuchło.

Atmosferę okupacyjnej Warszawy najlepiej oddają eksponowane przedmioty. Wszystkie niemal pochodzą ze zbiórki, prowadzonej przez Muzeum od listopada 2003 roku.

Jest tu i warszawska książka telefoniczna na rok 1939/1940, i filiżanka ze słynnej przed wojną kawiarni „Ziemiańska” [...] Obok zaś świadectwa niezłomności ducha narodu – konspiracyjna radiostacja i przemyślne skrytki łączniczek polskiego podziemia.

Mury pokrywają, jak w tamtych latach, dziesiątki afiszy i obwieszczeń. Popularne przed wojną fotoplastykony zapraszają na pokazy zdjęć, teraz dokumentujących okupacyjną rzeczywistość.

Niezatarte wrażenie pozostawia film „Miasto Ruin”. Krótki, zaledwie kilkuminutowy film, który ogląda się w technice 3D w trakcie zwiedzania.

Z lotu ptaka pokazuje ogrom zniszczeń zbombardowanej Warszawy. Puste pole w centrum wielkiego kiedyś miasta. Szokujący film.

Ekspozycja całego muzeum zlokalizowana jest na trzech poziomach o łącznej powierzchni 3000 m² i łącznej liczbie około 500 eksponatów, 1 200 fotografii, 225 informacji biograficznych i historycznych.

Muzeum posiada także wiele map, dokumentów, filmów czy kronik.