Maraton Rzymski

Bieg jest jedną z najstarszych form ruchu człowieka.

Współzawodnictwo w biegach wytrzymałościowych istniało w wielu cywilizacjach od wieków i najczęściej wiązało się z przekazem informacji.

Sztafety długodystansowe w państwie Inków utrzymywały łączność pomiędzy centralnymi ośrodkami władzy a prowincjami, pokonując dystans ponad 100 km dziennie.

Już od pierwszych Igrzysk Olimpijskich zorganizowanych w Grecji w 776 roku p.n.e. w rywalizacji sportowej na pierwszy plan wysunęły się biegi.

Rozegrano wówczas bieg na długość stadionu, która wynosiła 192, 28 m.

Od 15 Olimpiady do konkurencji olimpijskich został wprowadzony bieg długi – „dolichos”.

Biegi długie prawdopodobnie obejmowały dystans od 7 do 24 długości stadionu.

W Olimpii było to 20 lub 24 długości stadionu, to znaczy 3, 84 lub 4, 61 km.

Biegacze długodystansowi, podobnie jak współcześnie, reprezentowali specjalną budowę fizyczną, byli szczupli, wysocy, biegali wyprostowani z ugiętymi ramionami w stawach łokciowych.

Z roku na rok Maraton Rzymski staje się coraz poważniejszą imprezą sportową kontynentu.

Pierwsze wydania miały charakter prawie amatorski – służyły popularyzacji sportu i promocji turystycznej miasta.

Następne przyniosły ważne zmiany: dużych sponsorów i znanych zawodników.

O wszystkim niech zaświadczą liczby – w poprzednim wydaniu dobiegło do mety ponad 12 tysięcy zawodników z całego świata!

Obok zawodowców ścigających się na klasycznym dystansie 42 km startowali też amatorzy.

„Stracittadina ROMAFUN„, czyli lekki, prawie pięciokilometrowy bieg, przyciągnął ponad 100 tyś. uczestników w każdym wieku!

Wiadomo, wszystkie drogi prowadzą do Rzymu.

Który z maratończyków nie chciałaby przebiec starożytnych ulic tego miasta podczas sławnego maratonu?

Wyjątkową atrakcją jest trasa biegu, poprowadzona przez ścisłe centrum, w pobliżu tak wielu zabytków i monumentów, że trudno je zapamiętać.

W Rzymie nie ma mowy o planowaniu maratonu tak, żeby nie przeszkadzał mieszkańcom.

Wręcz przeciwnie - to najważniejsze wydarzenie, które na jeden dzień zatrzymuje miejski ruch i sprawia, że setki rzymian i turystów wylegają na ulice, żeby kibicować maratończykom.

Lucas, który wynajmuje turystom mieszkania w centrum miasta, opowiada: - Maratona di Roma to najważniejsze wydarzenie, wszyscy na nie czekamy!

To wielkie święto. Jak co roku wyjdziemy na ulice, żeby podziwiać biegaczy z całego świata i kibicować.

Będziemy krzyczeć i śpiewać, bo tacy są Włosi.

To świetna zabawa.

Cóż, trasa Maratona di Roma do najłatwiejszych nie należy, ale w końcu to miasto położone na siedmiu wzgórzach.

Łatwo jednak odwrócić swoją uwagę od podbiegów dzięki niezwykłym widokom, jakie gwarantuje trasa.

Start ma miejsce na Via de Fiori Imperiali, w pobliżu Forum Trajana – musiano go przesunąć o kilkaset metrów w porównaniu z poprzednimi latami ze względu na dużą liczbę zawodników.

Uczestnicy czterokrotnie przekroczą Tybr i będą mogli zobaczyć między innymi: Plac i Schody Hiszpańskie, Piramidę Cestiusza, Piazza del Popolo, Kwirynał, Circo Massimo, rzymskie bazyliki i wiele kościołów.

Na 18 kilometrze wbiegną na Plac Świętego Piotra reprezentacyjną aleją Via della Conciliazione.

Tuż przed metą honorowa pętla wokół Koloseum – niestety pod górę, ale emocje same poniosą zawodników.

Tegoroczną trasę zmieniono nieznacznie w stosunku do ubiegłych edycji maratonu.

Bieg ominie fontannę Di Trevi ze względów bezpieczeństwa (w razie potrzeby służby medyczne nie mogą sprawnie dojechać w ten rejon), ale za to zmniejszyła się liczba odcinków pokonywanych po uciążliwej kostce brukowej.

W tym roku maratończyków w Rzymie czeka tylko 7800 metrów tej nieprzyjemnej nawierzchni.