Okno

Ciężko wyobrazić sobie pomieszczenie, w którym nie ma okna.

Może być ono w ścianie lub w dachu i ma służyć do oświetlenia i przewietrzenia pomieszczenia.

Początkowo otwór w ścianie spełniał rolę prymitywnego okna. 

Później zaczęto go wypełniać zwierzęcą skórą, drewnem czy tkaniną.

Dodano następnie okiennice, które można było zamykać i otwierać. 

Z czasem funkcją okna było nie tylko umożliwienie dostępu światła do wnętrza, ale ochrona przed czynnikami atmosferycznymi. 

Okna pełniły też funkcję dekoracyjną, wzbogacając formę architektoniczną elewacji budynku. 

Z czasem w otworze okiennym zaczęto montować pionowe przegrody - słupki, które łączyły kawałki szkła za pomocą ołowiu. 

Po raz pierwszy szkło do okien zastosowali Rzymianie.

Szklane okna były preferowane przez Europejczyków, podczas gdy okna papierowe, bardziej ekonomiczne, stosowane były w starożytnych Chinach, Korei i Japonii. 

W Anglii okno szklane weszło w powszechne użycie z początkiem siedemnastego wieku. 

Współczesne okna wielko powierzchniowe zaczęto produkować po udoskonaleniu technik przemysłowej produkcji szkła. 

Okno jest tak powszechne i normalne, że nieraz w ogóle nie zwracamy na nie uwagi, a warto,

 gdyż często jest ono tak skonstruowane, że zmienia wygląd budynku z zewnątrz i oświetlenie wewnątrz.