Paqueta

Miasto Rio de Janeiro jest bardzo rozległe. Do jednej z dzielnic miasta można dotrzeć tylko za pomocą statku – to wyspa Paqueta, jedna z 84 wysp w zatoce Gunabara. Administracyjnie  jedna z dzielnic Rio de Janeiro. 

Dzielnica ta jest odmienna, niż wszystkie inne. Panuje na niej sielska atmosfera, ogromny spokój i cisza, która przenika atmosferę. Można tu poruszać się pieszo, rowerem lub konnymi bryczkami. Nieliczne samochody są na usługach służb miejskich. 

Na wyspę dociera się promem odchodzącym z centrum Rio de Janeiro, zmiejsca zwanego Praça XV de Novembro lub, w potocznej mowie mieszkańców, Praça Quinze. Z tego miejsca odchodzą też wszystkie promy do Niterói. 

Płynięcie na Ilha Paqueta zajmuje siedemdziesiąt minut i daje możliwość podziwiania miasta od strony zatoki oraz przepłynięcie pod 13 kilometrowym mostem łącząym Rio de Janeiro z Niterói. 

Nazwa Paqueta w indianskim języku “nheengatu” oznacza wiele pacas – zwierzątek  wielkością podobnych do nutrii.  W tym języku mówili Indianie z plemienia Tupis w zatoce Guanabara w momencie przybycia Portugalczyków w 1502 r. Zapiski odkrywców o dużej ilości tych zwierząt potwierdzają źródłosłów nazwy wyspy. 

Pierwsze zapiski o wyspie pochodzą z 1555 r. - został poczynione przez André Thevet, kartografa z wyprawy Villegaigon. 18 grudnia 1556 r. król Francji uznał odkrycie wyspy przez Thevet i  dlatego 18 grudnia obchodzone są “urodziny” wyspy. Ciekawostką jest fakt, że zapis ten jest starszy niż założenie miasta Rio de Janeiro. 

Pierwotna roślinność wyspy dziś jest bardzo ograniczona. Wśród wielu drzew rośnie również jeden afrykański baobab, nazwany pieszczotliwie  Maria Gorda (Gruba Maria).
Na wyspie jest wiele większych i mniejszych plaż. W związku z tym wiele osób przybywa tu tylko po to, aby odpocząć. 

Warto być na Paqueta podczas jednej z tradycyjnych fest - z okazji dnia św.Rocha, patrona wyspy, kiedy przez cały tydzień, w którym przypada 16 sierpień wyspa bawi się oraz uczestniczyć w morskiej procesji 29 czerwca z okazji dnia patrona rybaków - św. Piotra. 

Po przybyciu na wyspę można ją zwiedzić korzystając z usług przewoźnika z bryczką. Jednym z obowiązkowych punktów przy których trzeba się na Paqueta zatrzymać jest miejscowy cmentarz, a w zasadzie jego część będąca... ptasim cmentarzem.

Miejscowy cmentarz posiada kamienną kaplicę wzniesioną przez malarza Pedro Bruno. Właśnie Pedro Bruno i Augusto Silva zrealizowali ideę ptasiego cmentarza, by wskazać na konieczność ochrony miejscowego środowiska i ptasich miszkańców wyspy.  Nie znam innego miejsca w świecie, gdzie znajdować się może ptasi cmentarz. Malutkie ptasie groby są zawsze otwarte, przykryte jedynie kamiennym wiekiem. Każdy martwy ptak znaleziony na wyspie może spocząć na tym miejscu. 

Między licznymi plażami znajduje się pedra dos namorados – kamień zakochanych. Legenda z XIX wieku twierdzi, że jeśli ktoś rzuci jakikolwiek przedmiot na kamień i przedmiot ten nie spadnie z kamienia, będzie miał szczęśliwą, wieczną miłość. 

To nie jedyny kamień, który wpisał się w historię wyspy. Na końcu plaży Moreninha znajduje się Pedra da Moreninha. Kamień ten stał się ważnym elementem XIX wiecznego romansu, napisanego przez Joaquim Manuel de Macedopt  “A Moreninha”.

Dzięki temu dziełu wyspa stała się znana w całej Brazylii. Na tym kamieniu, tytułowa Moreninha oczekiwała powrotu swojego ukochanego. 

Na wyspie można odpoczywać i z boku przyglądać się spokojnemu życiu mieszkańców Paqueta.