Centrum Kultury Prawosławnej w Paryżu

Dziewiętnastego października 2016r. w Paryżu, nieopodal wieży Eiffla, otwarto Rosyjskie Prawosławne Centrum Duchowo-Kulturowe.

W jego skład wchodzi nowo wybudowana cerkiew pod wezwaniem Świętej Trójcy.

Centrum, mierzące ponad 4 tysiące metrów kwadratowych, mieści w sobie również seminarium duchowne, rosyjsko-francusko szkołę podstawową (dla 150 uczniów), budynek centrum kultury, salę koncertową oraz pomieszczenia mieszkalne dla duchowieństwa i pracowników Centrum.

Powstanie Centrum planowano już od 2005 roku, lecz dopiero pięć lat później udało się kupić grunt pod jego budowę.

Ta zaś zaczęła się dopiero w kwietniu 2015 roku, gdyż poprzednie projekty architektoniczne odrzucono.

Skromna, jeśli chodzi o jej powierzchnię (450 m kw.), prawosławna świątynia ma ponad 36 m wysokości.

Prace wewnątrz cerkwi – przede wszystkim malowanie fresków – wciąż są w toku, i mają potrwać jeszcze dwa lata.

Katedra Św. Trójcy jest zwieńczona pięcioma kopułami charakterystycznymi dla prawosławnego budownictwa sakralnego.

Na przełomie roku 2017 – 2018 w Centrum można oglądać wystawę ikon autorstwa Leonida Uspieńskiego.

Leonid Uspienski (1902-1987) to jeden z najwybitniejszych teologów prawosławnych, najwybitniejszy znawca ikony, wykładowca ikonografii i ikonologii w Paryżu i Nowym Jorku.

Książki Uspienskiego wprowadzają w teologiczne, liturgiczne i mistyczne przesłanie ikony.

Doprowadził do wyodrębnienia nowej dziedziny wiedzy jaką jest teologia ikony, ikonologia będąca syntezą nauk teologicznych w sztuce sakralnej.

Ikona stanowi istotę prawosławia; jest integralnie związana z jego życiem liturgicznym i sakramentalnym. Jest czymś więcej niż dziełem sztuki.

Sprowadzić ją wyłącznie do sztuki sakralnej to uczynić z niej statyczny, dekoracyjny obiekt muzealny.

Ikona, jak mówi Leonid Uspienski, „to jedyna w świecie sztuka, która na każdym poziomie artystycznym, nawet rzemieślniczym, odsłania nieprzemijający sens życia, którego potrzebę tak żywą odczuwa dziś świat współczesny”.

Kluczem do rozumienia tradycyjnej ikony jest pojęcie „symbol”, bowiem ikona, w pewnym sensie, jest synonimem symbolu.

Wedle współczesnego potocznego pojmowania symbol to „coś, co przedstawia coś, czym nie jest”.

Ale czy to na pewno właściwe, pierwotne jego określenie?

Czym w rzeczywistości jest symbol?

Prof. Leonid Uspienski definiuje symbol jako „pośrednie, dokonywane za pomocą obrazów, wyrażenie tego, co nie może być przedstawione bezpośrednio w materialnej czy werbalnej formie, albowiem w obliczu prawdy, którą usiłuje wyrazić, wszelkie inne sposoby są niewystarczające i bezsilne.

Będąc językiem misterium, symbolika ukrywa również odzwierciedlane przez siebie prawdy przed tymi, którzy nie są wtajemniczeni i czyni je zrozumiałymi jedynie dla tych, którzy wiedzą, jak je interpretować.