Zamek Templariuszy w Ponferrada

Zamek Templariuszy w Ponferrada oprócz bezsprzecznie unikatowych walorów architektonicznych może on pochwalić się wyjątkowo ciekawą historią.

Budowla ta popularnie nazywana jest zamkiem Templariuszy, chociaż z kilku powodów nie powinno to być tak oczywiste.

Przypuszcza się, że już w czasach antycznych istniała w tym samym miejscu celtyberyjska fortyfikacja wielokrotnie przebudowywana w późniejszych czasach przez Rzymian, a następnie przez Wizygotów.

Położenie osady Ponferrada na głównym szlaku pielgrzymek europejskich ludów do grobu apostoła Św. Jakuba Starszego sprawiło, że z polecenia króla Leonu Ferdynanda II (Fernando II) w 1178 roku została ona zasiedlona przez zakon Templariuszy.

W 1196 roku w regionie Bierzo następuje inwazja wojsk króla Kastylii Alfonsa VIII. Kolejny król Leonu, Alfons IX (Alfonso IX de León), w związku z tym że Templariusze udzielają wsparcia przeciwnikowi, decyduje się na zastąpienie ich obecności w Ponferrada zakonem Szpitalników Św. Jana (tzw. kawalerzy maltańscy).

W roku 1211 monarcha ten zawiera jednak pokój z Templariuszami i przywraca im sprawowanie kontroli nad miastem.

Ci, w ciągu kolejnych lat dokonują znacznego ufortyfikowania Ponferrady, w tym kompletnej przebudowy starego zamku w 1282 roku.

Podczas panowania króla Kastylii, Ferdynanda IV (Fernando IV de Castilla), we Francji odbywa się proces dotyczący Templariuszy, na mocy którego w 1310 roku następuje rozwiązanie zakonu oraz konfiskata jego mienia.

Ówczesny wielki mistrz zakonny Rodrigo Yánez, decyduje się przekazać zamek infantowi Don Juanowi.

Wkrótce Castillo de Ponferrada staje się częścią zespołu fortyfikacji Korony Kastylijskiej.

W 1340 roku król przekazuje zamek pod opiekę galicyjskiego szlachcica, majordomusa Pedro Fernándeza de Castro, który dokonuje jego dalszej przebudowy.

Zapiski mówią, że podczas sprawowania władzy przez następcę, jego brata Fernando de Castro,

Ponferrada była miastem o wielkim znaczeniu militarnym.

W 1354 roku stacjonowała w nim armia 730 rycerzy konnych oraz 1200 piechurów.

W kolejnych stuleciach zarówno miejscowość jak i zamek były miejscem burzliwych wydarzeń: bitew, konfiskat, zdrad, procesów i egzekucji.

Obecna, zewnętrzna architektura zamku o wielokątnym, nieregularnym kształcie podstawy niestety nie jest najlepszym świadectwem dokonań budowniczych pracujących pod nadzorem Templariuszy.

Choć prezentuje się niebywale atrakcyjnie, jest to efekt przebudowy fortyfikacji głównie w XV wieku.

Za to wewnątrz zamku można zobaczyć grupę budowli pochodzących z XII wieku, tak więc z czasów stacjonowania tam słynnego zakonu.

Są to liczne dziedzińce, barbakan, a szczególnie wspaniałe wieże, w tym wzniesiona na eliptycznej podstawie trzykondygnacyjna Torre del Malvecino oraz inna, wyróżniająca się spiczastą bramą.

W północną fasadę zamku wkomponowana jest Torre del Moclín, potężna wieża zbudowana na planie sześciokąta.

Wejście do Castillo de Ponferrada prowadzi przez kamienny most oraz bramę, nad którą znajdują się wieżyczki zwieńczone zgrabnymi blankami.

W średniowieczu dostępu do zamku broniła głęboka fosa oraz rzeka znajdująca się za jego tylną częścią.