sobota, 2 lipca 2016

Szczecin

Usytuowany przy granicy z Niemcami Szczecin to jedno z największych miast Polski, a w połączeniu ze Świnoujściem jeden z największych kompleksów portowych w rejonie Bałtyku.
Miasto może się także poszczycić największą ilością terenów zielonych w Polsce.



Z racji swojego położenia Szczecin przez wieki należał do różnych organizmów państwowych.



Dziś przypominają o tym różnorodne zabytki, porozrzucane po centrum miasta.



Między XII a XVII w. Pomorzem Zachodnim rządziła dynastia Gryfitów, która w Szczecinie wzniosła swoją okazałą rezydencję.



Choć od poł. XVII w. Zamek Książąt Pomorskich utracił wiele z dawnego splendoru, to wciąż przypomina szczecinianom o potężnych Gryfitach, a dodatkowo stanowi siedzibę kilku znakomitych placówek kulturalnych, w tym kabaretu Piwnicy Przy Krypcie.



O odległej historii miasta przypominają jeszcze Baszta Panieńska, katedra Św. Jakuba i Kamienica Loitzów.



Baszta, zwana także Basztą Siedmiu Płaszczy, jest jedyną pozostałością po średniowiecznych fortyfikacjach Szczecina i stanowi dziś jeden z symboli miasta.



Katedra św. Jakuba to jedna z ważniejszych budowli usytuowanych na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego i druga najwyższa świątynia w Polsce.



Kamienica Loitzów stanowi z kolei jeden z najwspanialszych przykładów budownictwa mieszczańskiego na Pomorzu,



została wzniesiona na terenie szczecińskiej starówki w poł. XVI w., a jej charakterystyczną cechą jest tzw. klatka schodowa – wieża, z ukośnymi oknami i oryginalne dekoracje w stylu maswerkowym.



Z początkiem XVIII w. Szczecin zajęty został przez Fryderyka Wilhelma, a przypominają o tym dwie okazałe bramy miejskie wzniesione według projektu Gerharda Corneliusa van Wallrawe.



Na Bramie Portowej, usytuowanej przy Placu Brama Portowa, widnieje nawet tablica z informacją o prawach Królestwa Prus do Pomorza i Szczecina,



natomiast położona u zbiegu Placu Żołnierza Polskiego i ul. Jana Matejki Brama Królewska zachwyca wspaniałymi szczytami przedstawiającymi Herkulesa ze skórą lwa i maczugą oraz Marsa z mieczem i tarczą.



Za czasów panowania pruskiego, a następnie niemieckiego, powstało jeszcze w Szczecinie wiele innych ciekawych obiektów, z których tylko nieliczne przetrwały do dnia dzisiejszego.



Na uwagę zasługują przede wszystkim okazałe rezydencje, takie jak Pałac Klasycystyczny, wzniesiony z końcem XVIII w., Pałac Pod Globusem i Pałac Joński



zbudowane z początkiem XVIII w. (wszystkie usytuowane są przy pl. Orła Białego) oraz Pałac pod Głowami przy pl. Żołnierza Polskiego 2 – obecnie siedziba słynnego Klubu 13 Muz.



Na wyglądzie miasta odbiły się też prace urbanizacyjne przeprowadzone na przełomie XIX i XX w.



Pod koniec lat 80-tych XIX w. w miejscu Fortu Wilhelma wytyczony został Plac Grunwaldzki – reprezentacyjny plac gwiaździsty, wzorowany na koncepcjach urbanistycznych przyjętych przez Georgesa Eugene’a Haussmanna w Paryżu.



Z pocz. XX w., w miejscu wyburzonego Fortu Wilhelma, wzniesione zostały natomiast Wały Chrobrego – jeden z najciekawszych zespołów urbanistyczno – architektonicznych w dzisiejszej Polsce.



Jest to rozległy taras widokowy, podparty na murze oporowym i otoczony oryginalnymi pawilonami wystawowymi.



Pośrodku tarasu stoi rzeźba Herkulesa walczącego z centaurem, naokoło natomiast wznoszą się okazałe budowle, w tym gmach Urzędu Wojewódzkiego



– z elementami charakterystycznymi dla tzw. renesansu północnego ora Gmach Główny Muzeum Narodowego Szczecina, w którym mieści się m.in. Muzeum Morskie.



Z tego samego okresu pochodzi także usytuowany niedaleko, bo przy pl. Batorego, Czerwony Ratusz – reprezentacyjna budowla w stylu neogotyckim, służąca dawniej za siedzibę władz miejskich.



Szczecin to także najbardziej zielone miasto w Polsce.



Z licznych terenów rekreacyjnych na uwagę zasługują przede wszystkim Park Kasprowicza oraz Jasne Błonia.  

Brak komentarzy: