Warszawska Starówka

Mimo że większości wiadomo, że warszawska Starówka i jej okolice są jedynie pieczołowitą rekonstrukcją, swobodnie można powiedzieć, że jest to jedno z miejsc najbardziej atrakcyjnych dla przybysza - i nie tylko.

Starówka porywa bowiem swoim urokiem i  atmosferą także warszawiaków.

Jest, obok Łazienek Królewskich, najbardziej ulubionym miejscem niedzielnych rodzinnych spacerów, a dzięki licznym nastrojowym knajpkom i kawiarniom, także popularnym miejscem spotkań i randek.

Starówka została doszczętnie zniszczona podczas II wojny światowej, ale decyzja o pieczołowitej, opartej na zachowanych planach architektonicznych i fotografiach, odbudowa wszystkich jej starych kamienic, gotyckich i renesansowych kościołów i klasztorów podjęta została dość szybko.

Dziś Stare Miasto znajduje się na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Miasto Stara Warszawa założył na przełomie XIII i XIV w. książę płocki Bolesław II.

Powstał wtedy rynek, na którym na przełomie XIV i XV w. wzniesiono ratusz (rozebrany w 1817 r.), katedra św. Jana, a na wiślanej skarpie zamek.

Wszystko otaczały mury obronne, z których zachowały się znaczne fragmenty wraz z barbakanem, zbudowanym w połowie XVI w. przez Jana Baptystę Quadro z Wenecji.

Centralną część Starówki stanowi Rynek Starego Miasta, gdzie obecnie stoi pomnik warszawskiej Syrenki dłuta Konstantego Hegla, który aż trzy razy zmieniał lokalizację.

Poszczególne strony, czyli pierzeje Rynku Starego Miasta noszą nazwiska ważnych dla Starej Warszawy postaci: Barssa, Dekerta, Zakrzewskiego i Kołłątaja.

Kamieniczki północnej strony Rynku, mieszczące Muzeum Historyczne, tworzą pierzeję Jana Dekerta (prezydenta Warszawy w XVIII w.).

We wschodniej pierzei - Franciszka Barssa - działacza miejskiego, znajdują się kawiarnie, salon DESY oraz Muzeum Literatury.

W zachodniej pierzei, imienia Hugo Kołłątaja - przedstawiciela polskiego Oświecenia, mieszczą się przede wszystkim restauracje, w tym słynna niegdyś winiarnia „U Fukiera”.

Od południa Rynek zamyka pierzeja Ignacego Zakrzewskiego - kolejnego prezydenta Warszawy.

Ze staromiejskim Rynkiem związana jest legenda o bazyliszku, który mieszkał w piwnicy domu przy ul. Krzywe Koło.

Potwór zabijał wzrokiem i w ten sposób uśmiercił wielu mieszczan, aż do czasu, kiedy pewien śmiałek zszedł do piwnicy obwieszony lustrami.

Bazyliszek zginął wówczas od własnego spojrzenia. Do tej legendy nawiązuje nazwa restauracji „Pod Bazyliszkiem”. 

Oprócz najbardziej znanych miejsc na Starówce, do których należą: plac Zamkowy z Zamkiem Królewskim i kolumną Zygmunta, katedra św. Jana, Rynek Starego Miasta oraz Rynek Nowego Miasta z kościołem sakramentek (projektu Tylmana z Gameren), jest też kilka mniej popularnych, ale bardzo urokliwych zakątków.

Są to m.in.: ul. Kanonia, gdzie znajduje się najwęższa staromiejska kamieniczka oraz dzwon z 1646 r.; ul. Brzozowa (biegnąca na tyłach pierzei Barssa) - ze skrzyżowania z ul. Celną rozciąga się piękny widok na Wisłę; malownicza ul. Kamienne Schodki, a także otoczenie stojącego na skarpie kościoła Nawiedzenia NMP na Nowym Mieście. 

Na Starówce jest aż dziewięć kościołów! Ciekawymi obiektami Starówki są: pomnik Jana Kilińskiego (przy ul. Piekarskiej) - przywódcy insurekcji z 1794 r., szewca i rajcy miejskiego

oraz wzruszająca statua Małego Powstańca (przy Barbakanie), upamiętniająca dzieci, które brały udział w powstaniu warszawskim.