Wodospady Iguaçu

Pewnego dnia Toroba, syn wodza indiańskiego, stanął nad rzeką, by błagać bogów o przywrócenie wzroku ukochanej księżniczce. W odpowiedzi na modlitwy rozpękła się ziemia, a przepływająca woda spadła do powstałego wąwozu. I choć fale porwały Torobę, księżniczka odzyskała wzrok i jako pierwsza zobaczyła wodospady Iguaçu. Dziś Wielka Woda, która łączy Argentynę i Brazylię jest jedną z największych atrakcji Ameryki Południowej.

Wodospady przez setki lat były świętym miejscem dla plemion Tupi - Guarani i Paraguas. Hiszpan Don Alvar Nunez zwany Cabeza de Vaca (Krowia Głowa) dotarł do Iguaçu w 1541 r., nadając uskokom miano Saltos de Santa Maria (Wodospady Najświętszej Marii Panny). Nazwa nie przyjęła się i pozostawiono tradycyjne określenie oznaczające Wielką Wodę.

Wodospady Iguaçu znajdują się w odległości 40 km. od brazylijskiego miasta Foz do Iguaçu i 17 km. od argentyńskiego miasta Puerto Iguazú, a składają się na nie 275 miejsca spadających wód na przestrzeni w kształcie łuku około 3 km.

Znajkdują się one w parku przyrodniczycym liczącym 252 tys. hektarów obszaru, leżącego po obu stronach granicy. Od strony argentyńskiej można przejść liczącą 80 metrów kładką aż w pobliże najpotężniejszego spadku wód, Diabelskiego Gardła.

Przez potezne wodospady w Iguaçu przelewa sie srednio 1.500 ton wody na sekunde.

W przeszłości region ten był zamieszkany przez Indian z plemienia Guarani. Wodospady potworzyły się na Rzece Iguaçu, która to nazwa w języku guarani oznacza „wielkie wody". Rzeka Iguaçu wpada później, już na terenie Argentyny, do Rzeki Paraná.