Pięćdziesiąt dni po święcie Paschy, kiedy obchodzi się święto Pięćdziesiątnicy, świat chrześcijański celebruje Zesłanie Ducha Świętego. W niektórych miejscowościach związanych z tradycją portugalską obchodzi się święto Boskiego Ducha Świętego (Divino Espirito Santo). W Brazylii święto to obchodzone jest głównie w miastach związanych z historią kraju, takich jak Ouro Preto, Paraty, Recife…
Dlatego też dużym zaskoczeniem był dla mnie fakt obchodzenia tego święta w Novo Airao. Nie wiadomo skąd i kiedy święto to przyszło do amazońskiej dżungli nad Rio Negro. Najstarsi mieszkańcy wspominają, że jak oni przybyli do Novo Airao, to już święto to było obchodzone i już miało długą tradycję. Święto Boskiego Ducha Świętego związane jest z wydarzeniem historii Portugalii, kiedy to w roku tysiąc dwieście i troszkę królowa św. Elżbieta Portugalska miała problemy z utrzymaniem władzy w kraju i w święto Zesłania Ducha Świętego postanowiła oddać władzę w ręce Ducha Świętego.
W związku z tym, wraz z orszakiem królewskim udała się w procesji do miejsca, gdzie był przygotowany tron dla Ducha Świętego, i złożyła na nim insygnia władzy królewskiej: koronę i berło. Przez dwa lata Duch Święty sprawował władzę w kraju. Po upływie tego czasu św. Elżbieta ponownie założyła koronę i wzięła berło do ręki.
Dla upamiętnienia tego wydarzenia, w Novo Airao przez cztery dni z jednego z domów, gdzie umieszczony jest tron Ducha Świętego, wyrusza procesja do kościoła parafialnego. W trakcie procesji mężczyźni niosą białe i czerwone sztandary, nad którymi wznosi się gołąbek symbolizujący Ducha Świętego. Jedna osoba na bębnie wybija rytm i mężczyźni śpiewają pieśń do Ducha Świętego, w której wzywają wszystkich do poszukiwania korony Ducha Świętego.
W procesji kobiety przebrane w stroje królewskie niosą koronę i berło. Korona przybrana jest biało czerwonymi wstążkami. Po dojściu do kościoła odprawiana jest Msza św. i odmawiana litania do Ducha Świętego. Po Mszy św. w procesji insygnia królewskie wracają na przygotowany tron. W ostatnim dniu odbywa się procesja na rzece Rio Negro, podczas której ze statków puszczane są zapalone świece. W tym dniu procesja do kościoła idzie dłuższą drogą i podczas niej zbierana jest żywność przeznaczona dla potrzebujących.
Dlatego też dużym zaskoczeniem był dla mnie fakt obchodzenia tego święta w Novo Airao. Nie wiadomo skąd i kiedy święto to przyszło do amazońskiej dżungli nad Rio Negro. Najstarsi mieszkańcy wspominają, że jak oni przybyli do Novo Airao, to już święto to było obchodzone i już miało długą tradycję. Święto Boskiego Ducha Świętego związane jest z wydarzeniem historii Portugalii, kiedy to w roku tysiąc dwieście i troszkę królowa św. Elżbieta Portugalska miała problemy z utrzymaniem władzy w kraju i w święto Zesłania Ducha Świętego postanowiła oddać władzę w ręce Ducha Świętego.
W związku z tym, wraz z orszakiem królewskim udała się w procesji do miejsca, gdzie był przygotowany tron dla Ducha Świętego, i złożyła na nim insygnia władzy królewskiej: koronę i berło. Przez dwa lata Duch Święty sprawował władzę w kraju. Po upływie tego czasu św. Elżbieta ponownie założyła koronę i wzięła berło do ręki.
Dla upamiętnienia tego wydarzenia, w Novo Airao przez cztery dni z jednego z domów, gdzie umieszczony jest tron Ducha Świętego, wyrusza procesja do kościoła parafialnego. W trakcie procesji mężczyźni niosą białe i czerwone sztandary, nad którymi wznosi się gołąbek symbolizujący Ducha Świętego. Jedna osoba na bębnie wybija rytm i mężczyźni śpiewają pieśń do Ducha Świętego, w której wzywają wszystkich do poszukiwania korony Ducha Świętego.
W procesji kobiety przebrane w stroje królewskie niosą koronę i berło. Korona przybrana jest biało czerwonymi wstążkami. Po dojściu do kościoła odprawiana jest Msza św. i odmawiana litania do Ducha Świętego. Po Mszy św. w procesji insygnia królewskie wracają na przygotowany tron. W ostatnim dniu odbywa się procesja na rzece Rio Negro, podczas której ze statków puszczane są zapalone świece. W tym dniu procesja do kościoła idzie dłuższą drogą i podczas niej zbierana jest żywność przeznaczona dla potrzebujących.
Jest to bardzo widowiskowa tradycja, przekazująca w bardzo prosty sposób konieczność zaproszenia Ducha Świętego, aby to On sprawował władzę w rodzinach, domach, parafii, w mieście. Jednocześnie pamiętając o konkretnym geście miłości, który ma być okazany najbiedniejszym mieszkańcom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz