Asyż

Pomimo tłumu turystów i pielgrzymów Asyż wciąż emanuje niezwykłym klimatem, a jego autentyzm pozostawia niezatarte wspomnienia.

Dla wielu spośród milionów osób co roku odwiedzających Włochy głównym celem podróży jest maleńki Asyż (Assisi), 23 km na wschód od Perugii.

Trudno się temu dziwić - to nie tylko jedna z wielu malowniczych miejscowości o pięknej i starej zabudowie, ale przede wszystkim miasto św. Franciszka, w którym jego wołanie o miłość i pokój do dziś brzmi z niezwykłą siłą.

Pomimo tłumu turystów i pielgrzymów Asyż wciąż emanuje niezwykłym klimatem, a jego autentyzm pozostawia niezatarte wspomnienia.

Choć Asyż jest niemal mikroskopijnym miastem, kto chce dokładnie go poznać oraz odwiedzić wszystkie miejsca związane ze św. Franciszkiem i św. Klarą, powinien przeznaczyć na to półtora dnia.

Większość przyjezdnych poprzestaje na kilkugodzinnej wizycie, ograniczając się do bazylik San Francesco, Santa Chiara i Santa Maria degli Angeli.

Zdecydowanie należy polecić wizytę w rzadziej odwiedzanych San Damiano czy pustelni Carceri, które z dala od uczęszczanych tras, zachowały intymną atmosferę i pierwotny, niczym niezmącony urok.

Imponująca bazylika św. Franciszka (San Francesco), zaliczana do najpiękniejszych chrześcijańskich świątyń, składa się z dwóch kościołów - dolnego i górnego, pod którymi mieści się jeszcze krypta.

Przy Via S. Francesco, w połowie drogi na Piazza del Comune stoi Palazzo Vallemani, mieszczący pinakotekę z cennymi zbiorami umbryjskiego malarstwa.

Przechodząc Via Portica, warto wstąpić do Museo del Foro Romano e Collezione Archeologica , gdzie można obejrzeć m.in. pozostałości forum antycznego Asyżu, ukryte pod brukami miasta.

Przy Piazza del Comune - głównym placu centro storico - stoi dawna świątynia Minerwy (Tempio di Minerva) z I w. p.n.e., która pierwotnie wznosiła się na wysokim postumencie, górując nad forum.

W średniowieczu przemianowano ją na kościół i taką funkcję budowla pełni do dziś.

Zmienione gruntownie w XVIII w. wnętrze nie jest już tak interesujące.

Nieopodal placu wyrasta Chiesa Nuova, kościół zbudowany w 1615 r. w miejscu, w którym stał rodzinny dom św. Franciszka.

Wewnątrz, w pierwszym filarze po lewej jest eksponowane małe pomieszczenie, Carcere di S. Francesco, gdzie przyszły święty został uwięziony przez rozgniewanego ojca i skąd wydostał się dzięki matce.

Przez otwór w następnym filarze wychodzi się na zewnątrz, na „uliczkę z czasów Biedaczyny”.

Niezależnie od tego, w jakim stopniu miejsce to się zmieniło od początków XIII w., warto tu zajrzeć.

Z uliczki można wejść do pomieszczenia, w którym mieścił się niegdyś sklep Piotra Bernardonego, ojca Franciszka.

Zbaczając z głównej trasy, warto wstąpić do ładnych średniowiecznych kościołów San Pietro i Santa Maria Maggiore, przy murach miasta.

Drugą co do ważności świątynią Asyżu jest bazylika św. Klary (Santa Chiara) na miejscu dawnego kościółka San Giorgio, w którym pochowano św. Franciszka i w którym papież Grzegorz IX ogłosił go świętym.

Tutaj złożono również w 1253 r. ciało św. Klary.

Po jej kanonizacji przystąpiono do budowy obecnego kościoła, który został ukończony w 1265 r.

Rzut bazyliki oraz jej fasada nawiązują w uproszczonej formie do kościoła górnego bazyliki św. Franciszka.

Wielkie łuki przy północnej elewacji dostawiono, gdy w XIV w., po trzęsieniu ziemi, budowli groziło zawalenie.

Po przeciwnej stronie do świątyni przylega klasztor Klarysek.

Wnętrze bazyliki zdobią XIV-wieczne malowidła.

Nad ołtarzem wisi piękny krucyfiks z XIII stulecia.

Tego rodzaju wizerunki, ukazujące cierpiącego Chrystusa, łączą się z typowym dla zakonów franciszkańskich rozpamiętywaniem Męki Pańskiej.

W kaplicy po prawej stronie nawy jest przechowywany inny sławny krucyfiks - krzyż z San Damiano, który miał przemówić do Franciszka i spowodować przełom w jego życiu.

Z nawy schodzi się do XIX-wiecznej krypty z grobem św. Klary; jest tu kryształowy relikwiarz, w którym przechowuje się jej zasuszone ciało, oraz kamienny prosty sarkofag - pierwotny grobowiec.

W górnej części miasta zachowała się katedra św. Rufina, jednego z pierwszych biskupów Asyżu.

Jej romańska fasada należy do najbardziej okazałych w Umbrii.

Przy bocznej elewacji stoi dzwonnica, obok której był kiedyś dom rodzinny św. Klary.

Wnętrze świątyni przebudował w stylu manierystycznym Galeazzo Alessi.

Z placu przed katedrą schodzi się do Museo Capitolare, gdzie m.in. widnieją fragmenty krużganka oraz romańskiej krypty - pozostałości po wcześniejszej katedrze z XI w.