Santa Maria

Przybywający turystycznie na wyspę Sal w Republice Zielonego Przylądka z reguły zamieszkują w jednym z hoteli w mieście Santa Maria.

Obecnie, głównie za sprawą gwałtownie rozwijającej się turystyki, stało się ono największym miastem na wyspie - liczy około 18 tysięcy mieszkańców,

ma wiele różnej klasy hoteli, długie plaże, molo zamienione na rybacki targ, kościół, pocztę, sklepy z afrykańskimi pamiątkami, niezliczoną ilość małych ukrytych sklepów spożywczych oraz kuszące turystów bary i restauracje.

Wokół miasta znajdują się tereny dogodne do uprawiania windsurfingu i kitesurfingu. 

Ulubioną rozrywką miejscowej ludności, poza odpoczynkiem, jest gadanie.

Gazet brak, telewizji mało, a książek się nie czyta. Poza tym często się śpiewa, głównie o marynarzach i bezkresnej wodzie.

Na nudę idzie się łowić ryby. Prócz leniwych wieczorów na wyspach praktykuje się również leniwe przedpołudnia, leniwe południa i leniwe popołudnia. 

W Santa Maria jest około 350 słonecznych dni w roku, dlatego kto chce trochę potrenować lenistwo przy gorącym słońcu powinien odwiedzić miasteczko. 

Miasto zostało założone w 1830 roku przez Manuela Antonio Martins - początkowo nazwa wioski brzmiała Porto Martins – Port Martins dla upamiętnienia rodziny założyciela, jednak z czasem nazwa zmieniła się na Santa Maria.

Grób założyciela znajduje się do dnia dzisiejszego na miejscowym cmentarzu. 

Turystyka na wyspie Sal, a wraz z nią miasta, zaczęła rozwijać się wraz z przybyciem na wyspę w 1963 roku belgijskiego małżeństwa Georges Vynckier i Marguerite Massart.

Zachwyceni klimatem, który sprzyjał ich zdrowiu,  zdecydowali się na wybudowanie domu wakacyjnego właśnie w Santa Maria.

W tym domu nocowały załogi linii lotniczych, które przybywały na pobliskie lotnisko.

Później dom przekształcił się w pierwszy hotel w Santa Maria istniejący do dziś pod nazwą „Hotel Morabeza”. 

Santa Maria stała się modelem rozwoju turystycznego Cabo Verde.

Uważana jest przez mieszkańców za miejsce szansy na sukces w interesach i wzór rozwoju dla pozostałych wysp archipelagu.

Miejscowe restauracje oferują różne dania ze świeżych ryb, a wśród nich królują grillowane lub smażone kotlety z tuńczyka. 

Miejscowy rynek to idealne miejsce na kupno pamiątek – rękodzieła - wykonanych z drzewa.

Osobiście polecam hebanowe figurki.

Warto się targować, gdyż mimo wysokich cen wyjściowych – rzędu kilkudziesięciu euro, można zbić cenę o ponad połowę. 

Ciekawostką jest, że mieszkańcy lubią być fotografowani,  a często nawet sami proszą, żeby im zrobić zdjęcie.